يكشنبه, ۱۰ دی ۱۳۹۶، ۱۱:۱۹ ق.ظ
نرخ ارز لرزه بر تن مردم می‌اندازد
روزنامه آسمان آبی نوشت: منحنی نرخ ارز به تب‌سنج حال مردم طبقه متوسط تبدیل شده، ظهرهایی که کمی نرخ ارز افزایش دارد، مردم تب می‌کنند و روزهایی که پشت‌سرهم نرخ ارز بالا و بالاتر می‌رود، درجه تب مردم هم‌همچنان افزایش پیدا می‌کند که زندگی ملتهب می‌شود و سرها در گریبان می‌رود و هاله‌ای از استرس و نگرانی نفس‌کشیدن مردم را دشوار می‌کند.
در مقابل، وقتی نرخ ارز کاهش پیدا می‌کند، نگاه‌های بدگمان و ناباور مردم به عددها دوخته می‌شود و بی‌این‌‌که یک لحظه_ و حتی یک لحظه_ کاهش قیمت را باور کنند، ناباورانه لب‌ها را به هم می‌دوزند و در ذهن‌شان به دسیسه‌هایی می‌اندیشند که برایشان تدارک دیده شده است؛ توهم توطئه سال‌هاست که این مردم را رها نکرده و یک باور نانوشته همیشه در ذهن‌های‌شان بانگ برآورده که «قرار نیست روزهای خوش از راه برسد، هر سال دریغ از پارسال.»
سال‌هاست طبقه متوسط نان اندکش را در خون‌بهای ارز خیسانده و خورده، سال‌هاست این نان بوی خون می‌دهد و طعم دلهره، نگرانی و ویرانی. تلقین این تفکر که «با افزایش قیمت ارز همه‌چیز گران می‌شود» طی 10سال گذشته آرام و مزمن، همچون سمی قوی و کشنده در ذهن مردم تزریق شده تا در مواقع لازم مردم به نوسانات بازار ارز واکنش‌های سریع، تند و ناگهانی بروز دهند و احیانا بر تصمیم‌های دولت برای جراحی‌‌های احتمالی اقتصادی تاثیر بگذارند؛ تاثیراتی که مشخص نیست سودش به نفع کدام ذی‌نفع خواهد بود؟
آیا مردم از ثابت‌ماندن قیمت ارز سود خواهند برد یا از نوسان (کاهش و افزایش) آن؟ طبقه متوسط، سرگردان، با دانشی اندک و نگرانی وسیع فقط و فقط تلاش می‌کند روزهای آینده‌اش را کمی و فقط کمی روشن‌تر ترسیم کند، اما آن‌چه تاکنون به دست آورده، تن‌لرزه‌هایی است که همواره آرام و قرارش را ربوده و دلهره را جانشینش کرده است.
در مقابل، وقتی نرخ ارز کاهش پیدا می‌کند، نگاه‌های بدگمان و ناباور مردم به عددها دوخته می‌شود و بی‌این‌‌که یک لحظه_ و حتی یک لحظه_ کاهش قیمت را باور کنند، ناباورانه لب‌ها را به هم می‌دوزند و در ذهن‌شان به دسیسه‌هایی می‌اندیشند که برایشان تدارک دیده شده است؛ توهم توطئه سال‌هاست که این مردم را رها نکرده و یک باور نانوشته همیشه در ذهن‌های‌شان بانگ برآورده که «قرار نیست روزهای خوش از راه برسد، هر سال دریغ از پارسال.»
سال‌هاست طبقه متوسط نان اندکش را در خون‌بهای ارز خیسانده و خورده، سال‌هاست این نان بوی خون می‌دهد و طعم دلهره، نگرانی و ویرانی. تلقین این تفکر که «با افزایش قیمت ارز همه‌چیز گران می‌شود» طی 10سال گذشته آرام و مزمن، همچون سمی قوی و کشنده در ذهن مردم تزریق شده تا در مواقع لازم مردم به نوسانات بازار ارز واکنش‌های سریع، تند و ناگهانی بروز دهند و احیانا بر تصمیم‌های دولت برای جراحی‌‌های احتمالی اقتصادی تاثیر بگذارند؛ تاثیراتی که مشخص نیست سودش به نفع کدام ذی‌نفع خواهد بود؟
آیا مردم از ثابت‌ماندن قیمت ارز سود خواهند برد یا از نوسان (کاهش و افزایش) آن؟ طبقه متوسط، سرگردان، با دانشی اندک و نگرانی وسیع فقط و فقط تلاش می‌کند روزهای آینده‌اش را کمی و فقط کمی روشن‌تر ترسیم کند، اما آن‌چه تاکنون به دست آورده، تن‌لرزه‌هایی است که همواره آرام و قرارش را ربوده و دلهره را جانشینش کرده است.
