این خودرو‌ها کمترین رضایت‌مندی را دارند!

خبرگزاری ایسنا: مصرف‌کنندگان از خودروهای سایپا ۱۱۱، تیبا هاچ‌بک، برلیانس اچ ۳۲۰ اتوماتیک، رنو سیمبل، سراتو اتوماتیک، سوزوکی گراند ویتارا اتوماتیک و سورنتو؛ کمترین میزان رضایتمندی را در گروه‌های قیمتی این خودروها دارند.

روز گذشته شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران گزارش وضعیت رضایتمندی مشتریان از کیفیت خودروهای سواری (داخلی و وارداتی) عرضه شده در نیمه اول امسال را منتشر کرد.

این شرکت در بررسی خود رضایتمندی مشتریان از کیفیت خودروهای سواری را در هفت دسته قیمتی کمتر از ۲۵ میلیون تومان، ۲۵ تا ۵۰ میلیون تومان، ۵۰ تا ۷۵ میلیون تومان، ۷۵ تا ۱۰۰ میلیون تومان، ۱۰۰ تا ۱۲۵ میلیون تومان، ۱۲۵ تا ۲۰۰ میلیون تومان و بالاتر از ۲۰۰ میلیون تومان بررسی کرده است.

تحلیل این گزارش نشان می‌دهد که در گروه خودروهای با سطح قیمتی کمتر از ۲۵ میلیون تومان، سایپا ۱۱۱ (سایپا) کمترین میزان رضایتمندی مشتریان را کسب کرده و تنها ۶۲۵ امتیاز از ۱۰۰۰ امتیاز رضایتمندی مشتریان را کسب کرده است.

در گروه خودروهای با سطح قیمتی ۲۵ تا ۵۰ میلیون تومان، تیبا هاچ‌بک (سایپا) در قعر جدول رده‌بندی قرار داشته و تنها ۶۶۲ امتیاز از ۱۰۰۰ امتیاز را کسب کرده است.

در گروه خودروهای با سطح قیمتی ۵۰ تا ۷۵ میلیون تومان، برلیانس اچ ۳۲۰ اتوماتیک (پارس خودرو) در قعر جدول رده‌بندی قرار داشته و تنها ۶۷۸ امتیاز از ۱۰۰۰ امتیاز را کسب کرده است.

در گروه خودروهای با سطح قیمتی ۷۵ تا ۱۰۰ میلیون تومان نیز، رنو سیمبل (نگین خودرو) کمترین میزان رضایتمندی مشتریان را به دست آورده و تنها ۶۹۱ امتیاز از ۱۰۰۰ امتیاز را کسب کرده است.

در گروه خودروهای با سطح قیمتی ۱۰۰ تا ۱۲۵ میلیون تومان، سراتو اتوماتیک (سایپا) در پایین‌ترین وضعیت رضایتمندی مشتریان قرار داشته و تنها ۷۱۶ امتیاز از ۱۰۰۰ را کسب کرده است.

در گروه خودروهای با سطح قیمتی ۱۲۵ تا ۲۰۰ میلیون تومان نیز، سوزوکی گراند ویتارا (ایران خودرو) کمترین میزان رضایتمندی مشتریان را کسب کرده و تنها ۷۲۲ از ۱۰۰۰ امتیاز را کسب کرده است.

در گروه خودروهای با سطح قیمتی بیش از ۲۰۰ میلیون تومان، سورنتو (اطلس خودرو) در قعر جدول رده‌بندی قرار داشته و تنها ۷۷۴ امتیاز از ۱۰۰۰ امتیاز را کسب کرده است.

چالش چهار ضلعی خودروسازان خارجی در ایران

روزنامه دنیای اقتصاد: خودروسازان داخلی در حالی به لطف توافق هسته‌ای و برجام موفق به عقد چند قرارداد و تفاهم‌نامه با شرکت‌های خارجی شدند که هنوز محصولی از دل آنها بیرون نیامده و به‌نظر می‌رسد این موضوع به وجود برخی چالش‌ها میان طرفین مربوط می‌شود.

 

تا به امروز که حدود 21 ماه از اجرایی شدن برجام می‌گذرد، شرکت‌هایی مانند پژو، سیتروئن، رنو، بنز و فولکس واگن، برای حضور در ایران اعلام آمادگی کرده و در این بین، چند قرارداد و تفاهم‌نامه نیز میان آنها با شرکت‌های داخلی به امضا رسیده است.

بر این اساس، تا به امروز ایران خودرو با پژو قرارداد به امضا رسانده و سایپا و سیتروئن نیز تفاهم‌نامه همکاری مشترک با یکدیگر منعقد کرده‌اند. همچنین سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران و رنو نیز با امضای تفاهم‌نامه مشترک، قصد همکاری با یکدیگر را دارند و از آن سو گفته می‌شود فولکس واگن نیز با یکی از شرکت‌های بخش خصوصی کشور به توافق رسیده است. از سوی دیگر اما بنز آلمان نیز به‌عنوان اولین خودروسازی که پس از برجام خود را به ایران رساند، تفاهم‌نامه‌ای با ایران خودرو امضا کرده و قرار است مشارکت با برند تجاری‌سازی این شرکت یعنی ایران خودرو دیزل را از سر گرفته و نسبت به گذشته توسعه نیز بدهد. تمامی این قراردادها و تفاهم‌نامه در حالی است که به جز قرارداد ایران خودرو-پژو، هیچ‌کدام فعلا وارد فاز اجرایی نشده و گفته می‌شود وجود برخی چالش‌ها میان طرفین، دلیل اصلی این ماجرا به‌شمار می‌رود.

 

هرچند این چالش‌ها در بیشتر موارد لاینحل نبوده و با توجه به در جریان بودن مذاکرات، احتمال حل شان بسیار بالا است، با این حال فعلا اجازه تبدیل توافق نامه‌ها به قرارداد را نداده‌اند. با وجود آنکه نه خودروسازان داخلی و نه طرف‌های خارجی آنها حاضر به افشای جزئیات قراردادها و تفاهم‌نامه‌ها میان خود نیستند، با این حال از گوشه و کنار خبر می‌رسد بیشتر اختلافات طرفین، بر سر مسائلی مانند «داخلی‌سازی»، «صادرات» و البته «قیمت‌گذاری خودروهای جدید» است و مذاکرات میان طرفین برای حل آنها، کماکان جریان دارد.

در این بین، البته بحث «کیفیت خودروهای پسابرجامی» نیز بسیار مطرح است، به‌نحوی‌که این موضوع به چالش «داخلی‌سازی» گره خورده و ارتباط مستقیم میان این دو، اختلافاتی را میان خودروسازان ایرانی و خارجی پدید آورده است. در حالت کلی اگر بحث «قیمت‌گذاری خودروها» و همچنین «صادرات» آنها را نیز به «داخلی‌سازی» و «کیفیت» اضافه کنیم، در نهایت به یک چهارضلعی در اختلاف نظرها میان خودروسازان داخلی و خارجی برمی‌خوریم. به‌عبارت بهتر، همان طور که یک چهار ضلعی بدون اضلاع خود، ماهیتش را از دست خواهد داد، چالش موجود میان خودروسازان خارجی و طرف‌های ایرانی نیز بدون حل تمام موارد مورد اختلاف، از بین نخواهد رفت. در واقع هر چهار مساله «داخلی‌سازی قطعات»، «کیفیت»، «قیمت‌گذاری» و «صادرات»، کاملا با یکدیگر در ارتباط بوده و نمی‌توان بدون حل حتی یکی از آنها، چالش بزرگ میان خودروسازان داخلی و خارجی را برطرف کرد.