زنگنه: توتال نمی‌تواند از پروژه پارس جنوبی کنار برود

خبرگزاری ایرنا به نقل از وزیر نفت با بیان این که متاسفانه عده‎ای می خواهند که شرکت توتال از پروژه فاز 11 پارس جنوبی، کنار برود، نوشت: قرارداد توسعه فاز 11 پارس جنوبی قرارداد معتبری است و این شرکت در شرایط عادی نمی‎تواند از این پروژه کنار برود.

بیژن زنگنه امروز (شنبه) پس از دیدار با علیشیر سلطان‎اف، معاون نخست وزیر ازبکستان درباره اخبار ضد و نقیضی که از توسعه فاز 11 پارس جنوبی و توتال مطرح است، اظهار کرد: ما قرارداد معتبر قانونی با توتال، سی ان پی سی و پتروپارس داریم و در آن مشخص شده است که این شرکت در چه شرایطی می تواند از این پروژه کنار برود.

وی تاکید کرد: توتال در شرایطی می‎تواند از این پروژه کنار برود که تحریم‌های بین المللی از سوی شورای امنیت علیه ایران اعمال شود.

 

وزیر نفت با بیان این که متاسفانه عده‎ای می خواهند که توتال از این پروژه کنار برود تا بگویند پیش بینی ما درست از آب در آمد، افزود: یک عده هم مرتبا خبرهای مربوط به حضور توتال در ایران را غلط ترجمه می کنند تا نگرانی ایجاد کنند؛ آدم که از ترس مرگ خودکشی نمی کند.

**علاقمندی ازبکستان به خرید نفت از ایران

وزیر نفت همچنین درباره محور دیدار با معاون نخست وزیر ازبکستان با اشاره به این که ما علاقمند به توسعه روابط با این کشور در شاخه‌های مختلف هستیم، تصریح کرد: این دومین دیدار با مقامات ازبکستانی در طول حدود یک ماه گذشته است و عمده محور این دیدارها در زمینه نفت و بخش‌های پایین دستی است.

وی از علاقمندی ازبکستان برای سرمایه‎گذاری در بالادستی نفت و پتروشیمی خبر داد و گفت: معاون نخست وزیر ازبکستان امروز با مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی (رضا نوروززاده) دیدار و گفتگو می کند.

زنگنه با بیان این که ازبکستان همچنین علاقمند به خرید نفت از ایران است، تصریح کرد: موضوع خرید نفت می تواند نخستین قدم برای گسترش همکاری بین دو کشور باشد که ممکن است زودتر از مباحث دیگر به نتیجه برسد.

به گفته وزیر نفت، مذاکرات بیشتر درباره خرید نفت ایران از سوی ازبکستان توسط مدیریت امور بین الملل شرکت ملی نفت ایران پیگیری می شود.

ارزش قرارداد توسعه فاز 11 پارس جنوبی چهار میلیارد و ٨٠٠ میلیون دلار است که با به ثمر رسیدن آن، روزانه 56 میلیون مترمکعب (معادل 2 میلیارد فوت مکعب) به ظرفیت برداشت ایران از میدان گازی پارس جنوبی مشترک با قطر افزوده می‌شود.

 

با توجه به اینکه این قرارداد، نخستین قرارداد در قالب مدل جدید قرادادهای نفتی است که پس از لغو تحریم ها به امضا می رسد، دارای اهمیت زیادی است.

وزارت نفت، در مدل جدید قراردادهای نفتی، شرکت های بین المللی را ملزم به شراکت با یک شرکت ایرانی و همچنین استفاده از ساخت داخل کرده است.

وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز در 15 آبان ماه امسال اعلام کرد درخواست شروع به کار مدیران و کارشناسان شرکت نفتی «توتال ایران بی.وی» در هیات فنی اشتغال اتباع خارجی مطرح و مورد موافقت قرار گرفت.

بر این اساس، شرکت نفتی «توتال ایران بی.وی» مهرماه امسال در اداره ثبت شرکت ها و موسسه های تجاری ایران به ثبت رسید.

 

قرار است این شرکت در زمینه سرمایه گزاری پروژه های بالا دستی، میان دستی و پایین دستی نفت و گاز فعالیت کند.

درآمد 84 میلیارد دلاری ایران از قرارداد با توتال

خبرگزاری ایسنا: نخستین قرارداد در قالب شرایط عمومی، ساختار و الگوی قراردادهای مصوب هیات وزیران تا دقایقی دیگر بین وزارت نفت و شرکت توتال فرانسه امضاء می‌شود.

مذاکرات با شرکت توتال به منظور تهیه HOA جهت توسعه و بهره برداری فاز ۱۱ پارس جنوبی در قالب قراردادهای جدید نفتی ایران از اوایل اردیبهشت‌ ماه سال ۱۳۹۵ آغاز و رئوس توافق در تاریخ ۱۸ آبان ماه سال ۱۳۹۵ بین شرکت ملی نفت ایران و مشارکت توتال CNPCI و پتروپارس به امضاء رسید. در مشارکت مذکور توتال رهبری مشارکت را برعهده خواهد داشت.

پس از امضای HOA مذاکرات مربوط به متن قرارداد و ۱۴ پیوست آن و نیز جزئیات طرح توسعه بین طرفین صورت گرفت که متن تنظیم شده قرارداد و پیوست‌ها امروز به امضاء می‌رسد.

بر اساس این گزارش، این طرح با هدف تولید حداکثری و پایدار روزانه دو میلیارد فوت مکعب (برابر با حدود ۵۶ میلیون مترمکعب) گاز غنی ترش از منابع بخش فراساحل فاز ۱۱ میدان گازی مشترک پارس جنوبی و انتقال آن به خشکی اجرا می‌شود.

با اجرای این طرح برآورد می‌شود در طول ۲۰ سال دوره قرارداد ۳۳۵ میلیارد مترمکعب گاز طبیعی غنی و ترش از این میدان مشترک تولید شود که از این گاز غنی ترش می‌توان حدود ۲۹۰ میلیون بشکه میعانات گازی، ۱۴ میلیون تن گاز مایع، ۱۲ میلیون تن اتان و دو میلیون تن گوگرد به همراه ۳۱۵ میلیارد مترمکعب گاز سبک شیرین تولید کرد.

درآمدهای طرح

با فرض قیمت حدود ۵۰ دلار برای هر بشکه نفت خام بدون احتساب ارزش گاز سبک شیرین ارزش سایر محصولات قابل استحصال در طول دوره قرارداد بالغ بر ۲۳ میلیارد دلار می‌شود. ارزش گاز سبک شیرین تولیدی نیز با فرض هر مترمکعب ۱۰ سنت دلار بالغ بر ۳۱ میلیارد دلار می‌شود و در مجموع بر اساس قیمت‌های فعلی حامل‌های انرژی در بازار بین المللی ارزش محصولات این طرح در طول دوره قرارداد برابر با ۵۴ میلیارد دلار آمریکا است.

البته درآمد دولت از اجرای این طرح منحصر به دوران قرارداد نبوده و برآورد می‌شود که ارزش تولیدات این میدان پس از پایان قرارداد بالغ بر ۳۰ میلیارد دلار می‌شود که در نتیجه درآمد کشور از اجرای این طرح جمعا از مبلغ ۸۴ میلیارد دلار با قیمت‌های فعلی نفت خام فراتر خواهد رفت.

توجه به نکات زیست محیطی

از نظر زیست محیطی با استفاده از گاز طبیعی حاصل از اجرای این طرح و جایگزینی آن با انواع سوخت‌های مایع برآورد می‌شود سالیانه حدود ۲۱ میلیون تن دی اکسید کربن و ۱۳۸۰ تن مونوکسید کربن ناشی از احتراق سوخت‌های فسیلی کاهش یابد.

بخش‌های اصلی طرح

این طرح دارای دو بخش عمده است. بخش اول طرح شامل حفاری ۳۰ حلقه چاه، دو سکوی تولیدی هر یک با ۱۵ حلقه چاه جهت تولید دو میلیارد فوت مکعب گاز در روز و تاسیسات مربوط و دو رشته خط لوله ۳۲ اینچ جهت اتصال به پالایشگاه‌های فازهای ۶، ۷، ۸ و ۱۲ است. بخش دوم طرح شامل سکوی فشارافزایی برای حفظ تولید از این میدان است که ضمن آنکه جزو فناوری‌های پیچیده در منطقه محسوب می‌شود دارای اهمیت اقتصادی بسیار زیادی است.

عملیات بخش دوم که کلیدی ترین بخش این پروژه است برای اولین بار در کشور و خاورمیانه انجام خواهد شد.

زمان بندی اجرای طرح و مدت قرارداد

مطابق زمان بندی پیش‌بینی شده ۴۰ ماه بعد از امضای قرارداد تولید اولیه از میدان آغاز می‌شود. با توجه به پیچیدگی ساخت تاسیسات فشارافزایی در فاز دوم ۳۶ ماه زمان برای مطالعه و آماده سازی و ۶۰ ماه زمان برای ساخت سکو در نظر گرفته شده است. مدت قرارداد ا ز زمان امضای آن ۲۰ سال است.

برآورد میزان سرمایه‌ گذاری و نحوه تامین منابع مالی

برآورد هزینه سرمایه‌ گذاری مستقیم این طرح ۴۸۷۹ میلیون دلار است. در این قرارداد طرف دوم موظف به تامین کلیه منابع مالی مورد نیاز برای اجرای پروژه بوده و شرکت نفت تا پیش از آغاز تولید از میدان هیچ مبلغی به طرف دوم پرداخت نخواهد کرد.

نحوه بازپرداخت

بازپرداخت اصل هزینه سرمایه‌ای مستقیم طرف دوم ۱۰ ساله خواهد بود که در مقایسه با قراردادهای پیشین بیع متقابل (با دوره بازپرداخت چهار تا شش ساله) یک دستاورد مهم خواهد بود. میزان پرداخت دستمزد به پیمانکار در هر سال وابسته به مقدار تولید از میدان است. پرداخت هزینه بهره برداری، هزینه سرمایه‌ای غیرمستقیم به صورت جاری و براساس هزینه‌های واقعی خواهد بود.

کلیه هزینه‌های ذکر شده باید براساس برنامه و بودجه عملیاتی سالیانه انجام شده و بازپرداخت آنها منوط به اخذ تاییدیه‌های لازم شرکت ملی نفت ایران است.